Relationship Continuation

Once I met one Doctor in some function. She was born in southern part of the town, brought up in the same place, graduated also in the same place, because of that graduation, now she is working in United States. she complained that when she went to India on vacation, always relatives are coming to see her and continuously she could not take rest for even thirty minutes. Some people really proud of relatives visit to see them, but this lady was bit annoyed. Evidently problem might be with this lady, not with relatives. When you are parents are living like that, why cannot you manage for just few days? Where you came from? How come just few years of US life made this much impact? Then on what face we can pass comments about western culture?

When I was working in Mumbai, one of my ex colleague, from US came to India on vacation forced all of his friends to come for evening party, including me. We felt it was bit difficult to make out during week days. We have to commute in three different modes to reach the destination, and then we conveyed that some time later we could go for it. He insisted much, so we kept our inconvenience aside and went to the restaurant which is located in Mumbai central. Finally bill came, obviously this is one of the most unwanted item in any restaurant. Bill amount was around three thousand rupees. We were totally ten people. Whom we think, he is hosting the party, that gentleman put his share of three hundred rupees. It was shocking to all of us. We never knew this kind of party and more over it is not part of Indian party culture. Then it happened to convey that you should have told us in advance, we would not have taken this much trouble to come here to give our share and convinced him to pay the full amount. During dot.com burst, he came back to India. Everyone started running away from him. Certainly he is not going to lose anything out of it, but this is such a unpleasant feeling, being ignored by everyone is very painful. In United States, cost of living is very high, so they used to pay their part of bill. In our native place, I am not seeing any good reason to adapt the same style in India.

Another example is love marriage. When they fall in love, they never see any difference. Mom and dad never come to their mind. After marriage, they see nothing but difference. Love will be pushed to back seat; difference of opinion will occupy the front seat. If difference popped up, only attorneys will be benefited out of this. They never think about their kids life also, is it selfishness or ignorance?, let it be anything, but really shameful.

Another scary factor is jealousness. Apparently they used to move well with you, but they will jealous of your growth. This is forcing so many people to maintain a status level. As long as you are in lower band, really they shower lot of affection on you, moment you start growing, they cannot digest. No one is hindering you to grow, so instead of getting jealous of them, it is nice to appreciate their hard work and congratulate their success.

No harm in behaving in your natural manner, infact that is your identity. Generally try to be pleasant with everyone. What are you going to lose from your wallet? Try to pay complete attention for their concerns and grievances, don’t be just attentive to your topic of interest. Take some time to do self analysis to quantify your nature, how many times others invited you just for your presence and how many times you invited them just for their presence. Certainly it gives some idea where you are standing.

Most of the time, we used to have some nameless inhibition, like, how to talk to them and how to go to their house. Just call them up and tell them, I am coming to your house or invite them to your house. Talk to them and have fun. Someone of you, have to take the axe to break the ice berg, right? You must have the confidence that you are good and trustworthy, that itself a nice feeling. When we develop the habit of being nice to everyone, you never be a burden to anyone.

Relationship

Still I could remember, when I was young, all the time guests used to be there in our house. We never had our food alone. At that time there was neither cell phones nor emails, why we need to go that far? Even there was no telephone facility also. Suddenly huge crowd come home exactly at lunch time or dinner time. Immediately mom used to rush to kitchen and provide them hot food. In so many of our houses, you would have witnessed this scene. There is no doubt, hospitality is part of our tradition but unfortunately ladies spent half of their life time in kitchen only. Around 1980s only, in house pressure cooker, blender, gas stove and other kitchen appliances got into use. Till that time life was extremely difficult for ladies in kitchen, needless to say, no ladies get help from their life partner. In one of the lecture, one respectable software professional said, now a day’s ladies became so lazy after they started using lot of kitchen appliances, but he never realized that, he is working on Microsoft and not working with bulls to do agriculture.

30 years back, my mom and other ladies, really sacrificed lot, not like ladies of year 2000. This is very gradual transition; it is not over night change. For example, 1980s, you would have seen, even unknown person comes to your house and knocks the door, we used to ask him to come inside and enquire in detail. After ten years, trend was bit changed, the door would be kept half open, host used to stand at the entrance, slowly they developed that art of talking to others without letting them in. Now without informing them in advance, no doors will be opened. Security also one of the primary concern for this.

Despite gradual transition, there is a huge drift between first case and second case. Generally there is lot of aversion developed over relatives and guests. Inviting people became so formal and became painful act. Hospitality became one of the service industry businesses. In our childhood, really we enjoyed the presence of relatives and guests in our house, but now even kids also like to play alone and in need of some privacy.

The root cause for this problem is everyone’s materialistic approach and selfishness. Showing love in artificial manner, but they have to understand, it never lasts long. One can act for a day or two, certainly not throughout the life. Most of the people, when they are in your house, they talk so nice, in other way round, they will make you feel, is he/she the same person that you met them in your house. We cannot blame any individual for this. It was generally misused by huge section of people, just for their stay and temporary need, they behave so nice, though you are not much important to them.

Lot of people used to comment, “I hate in laws”, what nonsense is this? Are they cat or are you rat? What kind of inhibition is this? It is very ridiculous. So many parents want their child to live in abroad to get away from domestic issues and in laws. Without in laws, from where you got your husband or wife? Needless to say, girls are forerunner in this. All the way, they go back to their country but they hate to stay in their in laws house and with their in laws, but they want only one thing from what they called horrible place, i.e their husband. They never knew, they are creating similar environment in their house, obviously they will also receive the same treatment from their kids also. First you start to hate in-laws, after some time, unwanted list grows with life partner, kids, come on, finally what you left with, and just left with anti depression tablets only.

Till 2005, in abroad, everyone was relying on expensive calling cards to call parents and in laws, but now gtalk, Vonage, yahoo and skype, cost effectively shrunk the world, really did it shrink the distance between hearts? No one is sure, what a pity! If one can explain their concern or mental stress, half of the problem will be solved, then just you have to solve remaining half only. Now communication medium never be a constraint. Communication tools are open to everyone, so we only need to keep our hearts open.

Contd…

Tendulkar - Great performer but poor finisher

In 1989 during one of the matches between India-Pakistan, India lost all of its prominent figures and score was far away from the target. Suddenly eighteen years old boy appear and rejuvenate the match. His continuous 4 sixes, made everyone to ask, who is this? He is nothing but our hero of this article SR Tendulkar. In so many matches, he brought the India to the verge of the victory, just to the verge, but eventually India lost. Unfortunately till now, he is following the same pattern.

He is the highest run scorer in both one day and test matches. He never got into any controversies. His good friend Vinod Kambli raised some concerns against him, he did not say even a single word, it doubled his respect in the public. Cricket fans certainly would have witnessed lot of one day flies in the cricket, don’t think they are stars in one day matches, just they performed for one day and they survived in the team for another ten matches without doing anything. Since 1989, cricket fans could never think of that game without this little master, so many people developed interest on this game just because of this master blaster.

After cricketers of 1980s, he is the only player having lot of charisma. During my school days, when we were playing, everyone used to have our favorite star in the mind and try to imitate like Kapil Dev, Ravi Shastri, Sunil Gaveskar, Vengsarkar, Sri Kanth and Mohindar Amarnath. Most of the criketers, well before their retirement, somehow they failed to retain their good name. Their exit from the cricket was very pathetic, but during their peak time and when they were in their good form, just because of them India won significant number of matches.Especially in case of Gaveskar and Ravi Shastri, there were huge public outcry, In fact that was true that moment Mr. Shastri reached forty nine runs, better switch of the television and go to do some other work, but it never happened in case of Tendulkar. He never played for his own records and pace of the game never got retarded for his personal mileage.

He is very specific about his body language, even when he was hurt by any bouncers, he never showed that pain out, and just he continue with the game. We have seen so many players, moment they hit one six or four, they used to ask 12^th man to bring water, gloves, pads, cap, whatever they could change in the middle of the ground, they change everything, but he never do such a silly act.

He is such an excellent performer but he is having some weakness in giving positive finish. More over when he is performing, none of the players are doing well. When he is carrying the whole weight of the team in his shoulder, both top order and middle order are collapsing like a pack of cards, certainly this is not his fault. At the same time, Tendulkar is not a match winning player, like the stars mentioned above, he never converted any match to the victory from the sure loss but he is such a top notch morale booster for the team. In multiple instances, he brought the match to the brink of the victory, but never won. Badly India is in need of someone like Kapil Dev or Rahul Dravid, Lance Klusener or Micheal Bevan to give good finish. It is very difficult to have 44.5 average run rate after 436 matches. He is the only player, played the most number of matches. New comers have to learn from his dedication and consistency.

பண்டிகை

பொதுவாக நமது நாட்டில் பண்டிகை நாட்களில், ஒருவருக்கொருவர் வாழ்த்துகளை தெரிவிப்பதும், தங்கள் வீடுகளில் செய்த இனிப்புகளை அண்டை வீட்டாற்க்கும் நண்பற்களுக்கும் கொடுப்பதும் நமது வழக்கம். சிறு வயதில் அப்படி பலகாரங்களை எடுத்துக்கொண்டு பக்கத்து வீட்டிற்க்கு செல்வது மிகவும்

பிடித்தமான ஒரு செயல். அப்படி செல்லும் பொழுது அவர்கள், என்ன படிக்கிறாய், எங்கே படிக்கிறாய் என்று கேட்பது வாடிக்கை. நான் படித்த ஆரம்பப்பள்ளின் பெயரை கூறி மிகவும் பெருமை கொள்வதுண்டு. ஒரு வருடத்தில் பலமுறை சந்தித்தாலும், அவர்கள் அதிகபட்சமாக விசாரிப்பது என்னவோ அவ்வளவேதான் என்பதை புரிந்து கொள்ள பல வருடங்கள் பிடித்தது, இருந்தும் ஒரு பொழுதேனும் பதில் சொல்வதை தவிர்த்ததில்லை. நான் வீட்டில் கடைசி பையன் என்பதால், கல்லூரி நாட்கள் முடிந்தும், இதே பழக்கத்தை கடை பிடிக்க வேண்டிய கட்டாயம்.

இப்படி ஒரு நாள் விடுமுறையில் தீபாவளிக்காக ஊர் திரும்பியிருந்தேன். எத்தனை நேரம்தான் சிறப்பு நிகழ்ச்சிகளை தொலை காட்சியில் பார்த்துக்

கொண்டிருப்பது. நண்பர் ஒருவர் அழைப்பின் பேரில் மாலை தேனீருக்காக அவருடைய வீட்டிற்க்கு சென்றிருந்தேன். நான் கவனித்த வரை, அவர்கள் தீபாவளிக்காக எந்த முயற்ச்சியும் எடுத்துகொண்ட மாதிரி தென்படவில்லை. நாகரிகம் கருதி அதைப்பற்றி எதுவும் பேசவில்லை. சிறிது நேரம் களித்து நண்பரே மிகவும் பெருமையாக நகைத்தபடி நாங்கள் எல்லாம் தீபாவளி பொங்கல் கொண்டாடுவதை தவிர்த்து பல காலாமாகி விட்டது என்றார். நண்பர் மிகவும் நல்லவர். அதில் எள்ளலவு கூட குறை கூற முடியாது, நண்பருக்கு வாழ்க்கை வியாபாரம், வியாபாரமே வாழ்க்கையாகிப்போன எந்திரக்கதிக்கு உள்ளாகியதால், பண்டிகையின் ஆரம்ப நோக்கத்தையும், காரணத்தையும் புரிந்து கொள்ள வைப்பத்து சற்று கடினமாகிப் போனது. ஆனால் இறுதியில் உணர்ந்தார் என்பதும், அடுத்த பண்டிகையை கொண்டாடினார் என்பதுதான் உண்மை, அதான் ஏற்கனவே குறிப்பிட்டிருந்தேனே மிகவும் நல்லவர் என்று! கத்தியின்றி பேசியே நான் ஏற்படுத்தும் ரணத்தால் கூட, பண்டிகைகளை கொண்டாடுவதே மேல் என்று கூட மனம் மாறி இருக்கலாம்.

பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வு சமுதாயத்தில் ஒரு தவிர்க்கமுடியாத அங்கம். ஆதலால் பொருளாதார சம சீர் நிலை பெறுவதற்க்காக எற்படுத்தப்பட்ட ஒரு நிகழ்ச்சிதான், பண்டிகை. தீபாவளி அன்று ஒருவர் துணி எடுப்பதால் ஒரு நெசவாளியும், தையல்காரரும், பட்டாசு வாங்குவதால் ஒரு கடை நிலை

மத்தாப்பு சுற்றும் தொழிலாளியும் பயன் பெறுவார். பொங்கல் அன்று பானையும், கரும்பும், மஞ்சளும் வாங்குவதால் கண்டிப்பாக ஒரு குயவரும், விவசாயியும் பயன் பெறுவார். ஒவ்வொருவருக்கும் அடிப்படை காரணத்தை கொண்டு செல்வது கடினம் என்பதால், கடவுளின் பெயரில், தீபாவளி அன்று வீட்டிற்க்கு முன் மத்தாப்பு வெடித்த குப்பை சேர்வதும், பொங்கலன்று கரும்பு தின்பதும் ஒரு ஐதீகமாக கொண்டு வரப்பட்டது. கடவுளின் பெயரைச் சொன்னதும் தவறாமல், ஒரு சரியான செயலை எதற்கு என்று தெரியாமலே செய்தோம். ஆனால் நாம் இதை சரியாகத்தான் செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதே நாம் அறிய வேண்டிய கூற்று.

மேலை நாட்டு மோகத்தில் அம்மா தினம், அப்பா தினம், காதலர் தினம் என்று பூச்செண்டிற்க்கும், மது பான வகைகளை அருந்துவதற்க்கு செலவளிக்கும் நாம், பாரம்பரியம் மிக்க நமது நமது கலாச்சாரத்தை பிரதிபலிக்கும் பண்டிகைகளை கொண்டாடுவதில் ஏன் சுனக்கம் காட்ட வேண்டும். மேலை நாடுகளில், பதினெட்டு வயதான பின், பெற்றோர்களை விட்டு தனியாக வசிப்பது அவர்களுடைய வழக்கம், ஆகையால் பல தினங்களை கொண்டாட வேண்டிய கட்டாயம். பூலோக ரீதியாக அங்கு விளையும் பயிர் வகைகள் வேறு, தட்ப வெப்பநிலை வேறு, உணவு வகைகள், வாழ்க்கை முறையே வேறு. நமது ஊர்களில், எந்த தேவையும் இல்லாமல் இப்படி செயற்கையாக பல தினங்களை புகுத்தி, பலனடைவது என்னவோ ஒரு சில பண முதலைகள் தான். காதலர்களும் சரி, நண்பர்களும் சரி, தினமும் ஒர்வருக்கொருவர் பார்த்து கொள்வது வாடிக்கை, பிறகு எதற்கு தனி தினம் வேறு. "இன்று என்ன, பச்சை சட்டை? காதலர் தின சிறப்பா? நண்பர்கள் தினத்திற்கு என்ன திட்டம்?" வெட்கக்கேடு, இப்படி கேட்பவர்களை முதலில் கல்லை விட்டு அடிக்க வேண்டும். அலை பேசியுலும், மின்னஞ்சலிலும் குறுஞ்செய்திகள் அன்னுப்பியே, மனதும் குறுகிப் போய்விட்டது போலும்.

கடவுள் மறுப்பாளர்கள் சிலர், எனக்கு கடவுள் நம்பிக்கை கிடையாது, ஆகையால் கொண்டாடமாட்டேன் என்று ஒரு பக்கம். இவர்கள் எதையோ நிருப்பிப்பதற்க்கு, தன்னையும் வருத்திக்கொண்டு, சுற்றி இருப்பவனையும் வருத்துபவதே இவர்களுக்கு வாடிக்கையாக போய் விட்டது. ஒருவற்க்கு பணம் இல்லை என்று பொருளதார ரீதியாக செய்யும் உதவிற்க்கு முடிவில்லை, ஆனால் மாறாக கடினமாக உழைப்பதற்க்கு வாய்ப்பளிக்களாம். இப்படி முன்னோர்களால் எற்ப்படுத்தப்பட்ட மரபுகளை சரிவர செய்து வந்தாலே, உங்களால் ஒரு கடின உழைப்பாளின் வீட்டில் அடுப்பெரியும், இது கோவிலுக்குச் சென்று புண்ணியம் தேடுவதை விட பன்மடங்கு சிறந்தது. மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு, சென்னை பெண்கள் கல்லூரி ஒன்றில், தீபாவளிக்காக கைத்தறி நெசவு சேலைகளை வாங்கினார்கள் என்பது ஒரு குறிப்பிட்டத்தக்க மாற்றம். சமுதாயத்தில் அனைவர்க்கும் அனைத்து அடிப்படை தேவைகளும் பூர்த்தியாகும் பொழுது, குற்றங்கள் கண்டிப்பாக குறையும், ஆகையால் பண்டிகைகளை மரபு தவறாமல் கொண்டாடுவோம் என்பதில் உறுதியாக இருப்போம்.